فضاپیمای استارلاینر بوئینگ سفر فضایی کلیدی خود را به سرانجام رساند
به گزارش وبلاگ اخبار و رویدادها، تاکسی فضانوردی تازه استارلاینر بوئینگ ساعاتی پیش به سلامت به زمین بازگشت و طبق برنامه ریزی، مأموریت نمایشی کلیدی خود به ایستگاه فضایی بین المللی را به سرانجام رساند.
کپسول استارلاینر (Starliner) 25 می (5 خرداد) در ساعت 18:49 منطقه زمانی شرقی (03:19 بامداد به وقت تهران) در بندر فضایی وایت سندز (White Sands) ارتش ایالات متحده آمریکا در نیومکزیکو فرود آمد. با این فرود، پرواز آزمایشی مداری 2 (OFT-2) که مأموریتی بدون سرنشین بود، با پیروزیت خاتمه یافت.
استارلاینر غروب 19 می (30 اردیبهشت) به وسیله موشک اطلس 5 ائتلاف پرتاب و راه اندازی پرتاب شد و حدود 24 ساعت بعد به ایستگاه فضایی بین المللی رسید. این یک نقطه عطف بزرگ برای غول صنعت هوافضا بود که کوشش قبلی اش برای رسیدن به ایستگاه در سال های گذشته شکست خورده بود.
استارلاینر پیش از این در دسامبر 2019 در مأموریت آزمایش مداری اصلی (OFT) پرتاب شد اما پس از مجموعه ای از اشکالات نرم افزاری به مدار برنامه ریزی شده نرسید و نتوانست با ایستگاه فضایی بین المللی دیدار کند. بدین ترتیب آن مأموریت با یک فرود زودهنگام در بندر فضایی وایت سندز به خاتمه رسید. حالا انجام پیروز مأموریت دوم، راه را برای دریافت گواهینامه پرواز سرنیشن دار بوئینگ به ایستگاه فضایی باز می نماید.
استارلاینر پیش از فرود، در ساعت 14:36 منطقه زمانی شرقی (23:06 به وقت تهران) از ایستگاه فضایی بین المللی جدا شد. ساعت 02:35 به وقت تهران موتورهای خود را به مدت 58 ثانیه روشن کرد تا سرعتش را به 459 کیلومتر بر ساعت کاهش دهد. چند دقیقه پس از آن از ماژول خدماتی خود جدا و در ساعت 03:03 به وقت تهران، با حدود 17 برابر سرعت صوت وارد جو زمین شد.
در ساعت 03:14 به وقت تهران، در ارتفاع کمتر از 9 کیلومتری، استارلاینر سپر حرارتی جلویی خود را رها کرد و با استقرار دو چتر نجات سرعت فرود خود را به اندازه قابل توجهی کاهش داد. در ارتفاع حدود 2.4 کیلومتری، سه چتر اصلی استارلاینر باز شدند تا سرعت استارلاینر را به سرعت مناسب برای فرود برسانند. در فاصله حدود 0.9 کیلومتری با سطح زمین، استارلاینر سپر حرارتی پایه خود را جدا کرد و کیسه های هوای آن باز شدند تا ضربه اولیه با زمین را جذب نمایند.
فرود روی زمین، یک روش معمول برای فضاپیماهای سرنشین دار آمریکایی نیست. فضاپیمای آپولو ناسا و کپسول دراگون اسپیس ایکس هر دو به طور انحصاری مأموریت های فضایی خود را با فرود در اقیانوس به خاتمه رسانده اند. در عین حال مدارگردهای شاتل فضایی ناسا برای فرود روی باند فرودگاه ساخته شده بودند و گاهی در بندر فضایی وایت سندز به زمین بازمی گشتند.
ناسا و بوئینگ چهار محل فرود بالقوه دیگر را که هم برای بازگشت استارلاینر در نظر داشتند و آب وهوا عامل تعیین نماینده نهایی محل فرود بود. یکی از این گزینه ها مکان متفاوتی در بندرگاه فضایی وایت سندز و دیگر مکان های در نظر گرفته شده در آریزونا، یوتا و کالیفرنیا قرار داشتند. به گفته بوئینگ، استارلاینر دقیقا در زمان و جایی که قرار بود، در حقیقت حدود 0.5 کیلومتری از هدف خود، فرود آمد.
اگرچه OFT-2 اکنون به طور رسمی پیروزیت آمیز بوده است، اما استارلاینر در طول مأموریت چند مشکل کوچک را هم تجربه کرد. برای نمونه دو رانشگر ماژول خدماتی استارلاینر، هنگام روشن شدن مداری که حدود 30 دقیقه پس از پرتاب انجام شد، از کار افتادند. بدین ترتیب یک پیشران پشتیبان به سرعت نقص را جبران کرد و به مأموریت امکان داد بدون حادثه ادامه یابد.
اندکی پس از آن، اعضای تیم مأموریت ابراز اطمینان کردند که خرابی رانشگرها بر دیگر وظایف مأموریت OFT-2 اثری نخواهد گذاشت. آن ها بعلاوه خاطرنشان کردند که دلیل اصلی این مشکل، احتمالا در بازرسی های پس از پرواز تعیین خواهد شد.
اگر این بازرسی ها و تجزیه و تحلیل های دیگر به خوبی انجام شوند، ناسا می تواند در نهایت گواهینامه استارلاینر برای انجام پرواز سرنشین دار را تأیید کند و راه را برای یک مأموریت آزمایشی حامل فضانوردان به ایستگاه فضایی بین المللی در آینده نزدیک، هموار کند. کتی لودرز (Kathy Lueders) رئیس پروازهای فضایی انسانی ناسا پیش از این گفته بود: در حال آماده سازی کپسول آزمایشی سرنشین دار تا خاتمه سال هستیم.
بوئینگ و اسپیس ایکس در سال 2014 قراردادی چند میلیارد دلاری را با برنامه سرنشین دار تجاری ناسا امضا کردند. اسپیس ایکس تا کنون پیروز شده است چهار مأموریت عملیاتی فضانوردی را با موشک فالکون 9 و کپسول دراگون انجام دهد اما مأموریت بوئینگ با تأخیرها و مسائل فراوانی روبه رو بود که حالا زمان پشت سر گذاشتن آن ها فرا رسیده است.
عکس ها: فرود کپسول استارلاینر بوئینگ در بازگشت از ایستگاه فضایی بین المللی
Credit: NASA
منبع: Space
منبع: دیجیکالا مگ