دانشمندان یک جنین با سلول های مخلوط انسان و میمون پرورش دادند - آیا ساختن کایمرا یا آمیژه اخلاقی است؟ - وبلاگ اخبار و رویدادها

به گزارش وبلاگ اخبار و رویدادها، پنج شنبه هفته پیش مجله معتبر علمی نیچر مقاله عجیبی منتشر کرد. در این مقاله نتایج یک پژوهش منتشر شده بود که نشان می داد دانشمندان توانسته اند با موفقیت سلول ها انسان را به داخل جنین یک میمون تزریق نمایند.

هدف این است که راهی برای پرورش بافت و ارگان های انسانی پیدا بگردد، طوری که بگردد آنها را برداشت کرد و به انسان ها پیوند زد، بدون آنکه واکنش های شدید ایمنی رخ بدهد و بافت پس زده باشد. این طوری شاید حتی روزی برسد که احتیاج به تطابق ژنتیکی و یا مصرف دارو برای ضعیف کردن سیستم ایمنی برای پیشگیری از رد پیوند هم لازم نباشد.

اما بعضی از دانشمندان سؤالاتی در خصوص این دست پژوهش ها مطرح نموده اند و آن را اخلاقی نمی دانند.

در مطالعه تازه، 132 جنین میمون انتخاب شده بود و سلول های بنیادی انسان به آنها تزریق شده بود. در آزمایشگاه این جنین ها 20 روز تحت نظر گرفته شدند. از این تعداد فقط 3 جنین تا روز 19 توانستند به رشد خود ادامه بدهند.

آمار بالا نیست، اما نشان می دهد که امیدی هست که سلول ها انسان و میمون بتوانند با هم ارتباط برقرار نمایند و در کنار هم زندگی نمایند.

پیش از این هم تحقیقات مشابهی با استفاده از جنین ها خوک و گوسفند صورت گرفته بود. اما از آنجا که سلول های انسان و میمون به هم نزدیک تر هستند، این تحقیق جدید می تواند مهم تر باشد.

احتیاج به پیوند بافت در جهان بسیار زیاد است. در آمریکا به تنهایی 100 هزار نوبت در فهرست انتظار دریافت بافت پیوندی هستند و روزانه 17 نفر پیش از اینکه نوبتشان برسد، می میرند.

اما علیرغم این احتیاج، هنوز خیلی ها راضی به ساختن جانداران کایمرا یا آمیژه نیستند. یکی از این نگرانی ها انحراف این تحقیقات از مجرای اصلی خود است، طوری که منجر به خلق موجودات دوگانه عجیب گردد.

دغدغه دیگر اخلاقی است. آیا صحیح است که موجودات زنده ای صرفا برای برداشت بافتشان ایجاد شوند.

در حال حاضر بر اساس قوانین جنین های دستکاری شده انسانی، نباید بیشتر از 14 روز به رشد خود ادامه دهند. یعنی اگر دانشمندان فرضا جنین کلون شده یا دستکاری شده ژنتیکی انسانی بسازند، فقط 14 روز در آزمایشگاه می توانند پرورشش بدهند و بعد آن باید جنین آزمایشی را نابود نمایند. اما کوشش هایی وجود دارد که این مدت به 28 روز برسد.

حالا در نظر بگیرید که این قوانین در کشورهای قانونمندتر و با سیستم های شفاف تر نظارتی اعمال می گردد و چنان که افتد و دانی ممکن است به موازات رشد دانش، بعضی کشورهای اصلا خودشان را مقید به این قوانین ننمایند.

بعضی هم می گویند بدون چنین کاری می گردد، اندام های آزمایشگاهی ساخت. مدت زیادی است که دانشمندان روی ساختن ارگانویید ها یا شبه اندام های در آزمایشگاه کار می نمایند. مثلا کوشش می نمایند که رگ، کبد، کلیه یا قلب آزمایشگاهی بسازند. مسلم است که هر چه اندام پیچیده تر باشد، ساختنش دشوارتر است. فعلا آنها مثلا رد ساخت نای یا تراشه مصنوعی موفقیت هایی داشته اند.

تجربه نشان داده است که ضرورت ها کم کم باعث می شوند که ملاحظات و درنگ های اخلاقی کم رنگ شوند.

منبع