علت و راه چاره بد دهنی فرزند - وبلاگ اخبار و رویدادها

به گزارش وبلاگ اخبار و رویدادها، داشتن فرزند بد دهان و ناسزاگو یکی از مشکلاتی است که بعضی از پدر و مادرها دارند. در این مقاله به شما می گوییم چرا فرزندتان بددهان می گردد و چگونه باید با او برخورد کنید.

با کودک بد دهن چه کنم؟

به گزارش وبلاگ اخبار و رویدادها به نقل از سیمرغ ، مشغول صحبت با خواهرم بود که ناگهان شنیدم کودک چهار ساله ام، به طور رگباری پسرخاله اش را به دشنام بست و فحش هایی داد که تا به آن روز، آنها را از زبان کودکم نشنیده بودم و حتی خود من تا به این سن، جرات بیان شان را نداشتم. از شدت دلهره و شرمندگی، مدام از خواهرم معذرت می خواستم و با بیان این جمله وقتی عصبی گردد، فحش می دهد اما نه از این فحش ها ... رفتار نامطلوب کودکم را توجیه می کردم اما با این حال بخوبی می دانستم که دیگر آبرویی برای من نمانده است...

برخی والدین از بددهنی و ناسزاگویی فرزندانشان دلگیر و ناراحت می شوند، برخی با عصبانیت، تنبیه یا سرزنش کودک، او را از ادامه انجام این کار نهی می نمایند و برخی دیگر نیز ممکن است خود را به نشنیدن بزنند و جمعی دیگر از والدین درصدد آنالیز علت این مساله برمی آیند و در کمال تعجب می گویند: ما که هرگز در خانه حرف زشتی بر زبان نمی آوریم، پس چگونه فرزندمان چنین حرف هایی می زند؟! این صحبت ها را از کجا یاد گرفته است؟ الگوی این رفتار او چه کسی است؟ آیا ما مقصریم؟ اگر برای همواره بددهنی و بدزبانی او ادامه یابد، وای ... به راستی برای ترک این عادت ناپسند او باید چه کنیم؟

چرا کودک ناسزاگویی می نماید؟

اقدام کودک به فحاشی دلایل بسیاری دارد که مهم ترین آنها عبارتند از : الگوگیری و سرمشق پذیری یکی از مهم ترین علت های ناسزاگویی در بچه ها است؛ گاهی کودک در محیطی قرار می گیرد که اطرافیانش به خصوص والدین، همسالان و همبازی های او به این شکل صحبت می نمایند. بچه ها براساس فرآیندی به نام همانندسازی و تقلید رفتارهای الگوهای محبوب زندگی خود را اقتباس نموده و به طور ناخودآگاه، آنها را درونی می نمایند. رفتارهای درون فکنی شده بخشی از خزانه رفتارهای نهادینه کودک محسوب شده و معیار و شاخص عمل و گفتار آنها می گردد. گاهی بین درون فکنی یک رفتار و بروز آن، فاصله زمانی وجود دارد. مثلا کودک ممکن است سخن زشتی را امروز درونی کند اما برون ریزی آن کلام را به ماه ها بعد موکول نماید. این مدت به تشخیص کودک و شرایط او بستگی دارد که چه زمان، چگونه و در برابر چه کسی، آن کلام زشت را به کار گیرد. البته گفتنی است برخی والدین، جهت جلوگیری از این رفتار، هیچ اقدامی نمی نمایند یا به لحاظ تربیتی هیچ گونه تدبیری از جانب آنها برای ترک فحاشی صورت نمی گیرد، در این خانواده ها کودک همچون والدینش مجاز و آزاد است که از حرف های زشت استفاده کند.

استفاده از کلام زشت و بدزبانی به عنوان اعتراض، از دیگر دلایل فحاشی در بچه ها است. کودک با بر زبان آوردن کلامی کوبنده و ناپسند اعتراض خود را نشان می دهد؛ که این رفتار، به نوعی رفتار تلافی جویانه است که او احساس می نماید فقط با ادای این کلمات تخلیه می گردد و می تواند ناراحتی و نارضایتی خود را ابراز کند.

در پاره ای از موارد خردسالان به واسطه شیرین زبانی شان ممکن است برای اولین بار از کلمات ناپسند استفاده نمایند که موجب خنده، مزاح و خوشایند اطرافیان گردد. گاهی اطرافیان کودک را ترغیب به تکرار می نمایند یا با خنده هایشان که در حکم پاداشی برای کودک است باعث می شوند کودک بتدریج به بیان آنها عادت کند.

گاهی اوقات نیز کودک با بیان کلمات و حرف های زشت به سهولت می تواند والدین و اطرافیان را مستاصل نموده و به خواسته های خود برسد، در این صورت بدزبانی ابزاری برای کنترل دیگران و روشی مفید برای دسترسی به اهداف است. از سوی دیگر، ابتلای کودک به اختلالات رفتاری همچون لجبازی یا بیماری هایی چون اضطراب، افسردگی و پرکاری تیرویید زمینه ای برای فحاشی اوست.

ناپسندی این رفتار را شرح دهید

با بیان قصه ها و داستان هایی در این زمینه، ناپسندی این رفتار را شرح دهید و پیامدهای منفی انجام این کار را برای کودک کاملا شرح داده و شفاف سازی کنید. با بازی ها و ایفای نقش های متفاوت نیز می توانید به کودک تفهیم کنید که چرا دیگران متوسل به انجام این کار می شوند و با ارتکاب به این عمل، چقدر نزد دیگران بی حرمت و دوست نداشتنی می شوند.

راهکار های پیشنهادی

الگوی خوبی برای کودک باشید

دیدگان و ذهن کودک مدام در حال شناسایی و ثبت وقایع رفتاری و کلامی شماست. پس مواظب کلام و رفتار خود باشید. چه به دلیل خشم و چه به دلیل خنده و شوخی، هرگز در حضور کودک فحاشی نکنید یا هنگام بروز سهوی و حتی عمدی آن، ناپسندی این رفتار را متذکر شوید و خود نیز ابراز ندامت و پشیمانی نموده و معذرت خواهی کنید.

محیط و تعاملات کودک را کنترل کنید

از حضور کودک در محیط های زمینه ساز و تقویت نماینده این رفتار، بشدت جلوگیری کنید. با افرادی معاشرت کنید که عامل به این عمل نبوده و به شدت مراقب رفتار و کلام شان هستند. از سوی دیگر، در انتخاب کارتون ها، فیلم ها و بازی های رایانه ای دقت بسیاری داشته باشید، چه بسا کودک ممکن است از نحوه بیان و کلمات گفتاری قهرمانان این داستان ها تقلید کند.